Nazifem...
Çalılar kök salmış, gönül bağıma,
İncinirsin, girme sakın Nazifem.
Yüzünü sürüp te dert otağıma,
Ruhunu da yorma sakın Nazifem.
Bir çınar görüp te, gölgeme koşma,
Hayâlin peşinden çağlayıp coşma,
Çıkmaza götüren yolları aşma,
Bir meçhulde durma sakın Nazifem.
Kar, yağmur, borandır bu dağın başı,
Yoğrulmaz toprağı, yontulmaz taşı,
Ekmeği çok acı, zehirdir aşı,
Sofrasına varma sakın Nazifem
Bırak küle dönsün yanmış bedeni,
İster boran görüp, dondursun teni,
Figan ile sürer çöllere seni,
Yarasını sarma sakın Nazifem.
Halkın Şairi M. Usta