Vefâsıza Meyilim Yok!..
Farkeder mi şimden geri, yollarıma Güller döksen?
Düzelir mi, dönüp geri; “Affet” diye diller döksen!
Gözden yaşlar çağıldasa, dâhi azgın seller döksen!
Desen; “Canım fedâ sana! ”, istemezüm, gâilim yok;
İkrâh ettim, kalb soğudu, vefâsıza meyilim yok!
Yola, yolsuz ile çıkıp, yürüdüğüm beyhûdeymiş,
Yollarından çalı çırpı kürüdüğüm beyhûdeymiş,
Yoldaş sanıp yıllar yılı koruduğum beyhûdeymiş,
Desen; “Canım fedâ sana! ”, istemezüm, gâilim yok;
İkrâh ettim, kalb soğudu, vefâsıza meyilim yok!
Eteğinden husumetlik taşlarını döker misin?
Yoksa nâdim olup mertçe, şol yollara bakar mısın?
Söyle şimdi, kınaları yakıp taşra çıkar mısın?
Desen; “Canım fedâ sana! ”, istemezüm, gâilim yok;
İkrâh ettim, kalb soğudu, vefâsıza meyilim yok!
OZAN İLO’m bâhtımıza doğmaz Güneş bir vakitte!
Kimse sâdık kalamıyor; Gâhi yemin, gâh akitte!
Var yolundan şaşma yürü; Arz’a, arş’a dert okutta…
Desen; “Canım fedâ sana! ”, istemezüm, gâilim yok;
İkrâh ettim, kalb soğudu, vefâsıza meyilim yok!
17.08.2007/10.40
İlhami Erdoğan
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.