Sevgi ve ayrılık ayrılık ölümün ölmemiş yüzü ne yaraya tuz basmakla, ne acıyı dağlamakla geçer. ince bir sızı büyür içinde, rüzgar hep yaban eser. kalakalırsın yollarda. oysa sevgi, yaşamı paylaşmaktır sevgiliyle ister ellerinde kelepçeler, ister ayağında prangalar, sevgiliyi hep bahara, sevgiliyi hep dolunaya benzetmektir. sevgi anlamaktır, anlaşılmaktır. paylaşmak yoksa da ayrılıktır. işte o zaman ne incit kendini, ne de dönüp arkana bak, ayrılık kaçınılmazsa, her şeyi zamana bırak. |