Ah ulan ah ah Seyfi Ne çok severdin keyfi Çok çektik senle selfi Keyiften hoşlanmazdım Küser açardın valfi Ah ulan ah ah Seyfi
Ah Seyfi’m Ah Seyfi’m Ah
Ah ulan ah ah Seyfi Ne çok severdin keyfi Çok çektik senle selfi Keyiften hoşlanmazdım Küser açardın valfi Ah ulan ah ah Seyfi
Birbirimizin aynı Cana candı bu canı Akardı sanki kanı Aynı be Seyfi’m aynı Ah ulan ah ah Seyfi
Yumurtalı melemen Çokça yapardık hemen Ne hoş olurdu yemen Budur derdin bu yemem Sana bakar doyardım Ne güzel günlerdi ah Ah ulan ah ah Seyfi
Vurulmuştun Zühal’e Düşürmüştü bu hale İştahını kesmişti Ah perişan etmişti Derde de düşürmüştü Anlatırdın sen hele Aşkın gelirdi dile Ah ulan ah ah Seyfi
Duydum sen vurulmuşsun Mavzerle konuşmuşsun Üstelik beni geçtin Mavzerle konuşmuşsun Saçmalamış o mavzer Parçalamış o mavzer Ah ölüme o benzer Bana anlatırdın sen Dinlerdim seni ya ben Bendende usandın sen Mavzerle konuşmuşsun Çırpına çırpına sen Yere sen uzanmışsın Yar koynunda yatmadın Yerlere yattın ah ah Ah ulan ah ah Seyfi
Ah ulan ah ah Seyfi Değer miydi sen söyle Beni terk edip gitmek Zühal’e sen gülmeden Boynuna sarılmadan Canım aşkım demeden Nasıl gidersin ulan Canıma can olan can Ben kime ah giderim Zühal’ine ne derim Alıp kaçın demedim Kaçak yaşamayın siz Mutlu olalım dedim Hep birlikte biz ah biz Olmadı vermediler Ah o fakirliğine Ah o garipliğine Ah o öksüzlüğüne Baktılar vermediler Görmediler gönlünü Bilmediler sevgini İnsanlığını seni Merhametini beni Dinlemediler Seyfi’m Seni mavzerle yalnız Beni de Zühal’inde Ezdiler ah Seyfi’m ah Kime nasıl anlatam Yaramı nasıl saram Anne babana söyle Ben nasıl şimdi varam Ah ulan ah ah Seyfi
Sokulamadın ona Haramdır bu o cana Yandın sen yana yana Zühal de yandı sana Çare bulamadı ah Ne sana ne kendine Üstüne hep geldiler Unut onu dediler Gönlü hiç bilmediler Bir alevdi bu yandı Sönen işte üç candı Akan kandı ah candı İnsan kendini bilmem Ne sandı söyle ölem Zühal’ine ne diyem Ah ulan ah ah Seyfi
Zühal’ine doğmuyor Artık ne güneş ne ay Bana da ah doğmuyor Bu hayat ah boğuyor Burada durulmuyor Sensiz ah muhabbetsiz İnsafsızlar vermedi İsteyin siz demedi Günyüzü de Zühal’e Sana bana ah hele Göstermediler bile Ellerin ah bomboştu Çarem yoktu sizlere Muhabbetimiz Seyfi’m Aşkınız ah ah Seyfi Çok hoştu, çaremiz yok Derdimiz çoktu Seyfi’m Söylenecekler bitti Sebep olanların ah Şimdi ah başı önde Pişmanlıkları dilde Zühal’in de seherde Kayboldu ah sen gibi Yıllar oldu yok Zühal Bilemedim bu ne hal Bende oldum ah şimdi Şimdiden sonra bak lal Sen toprağında ah kal Beni de ey sen rüzgâr Al başka illere at Ah Seyfi’m ah Seyfi’m ah
Mehmet Aluç-Kul Mehmet
Mehmet Aluç Tüm Şiirleri
* Şiirde gördüğünüz yazım hatalarını vs. düzeltmek için: Şiirin alt kısmında bulunan yorum yazma formundan Yorum yazınız...
(c) Bu Şiirin her türlü telif hakkı Şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
* Sitemizde bulunan şiirler,şairinden izin alınmadan ve kaynak gösterilmeden hiçbir şekilde kullanılamaz.